Verslag TT Lockedyze

TT Lockedyze: the ‘mud’ editie

Haaaa, weer zo vroeg uit bedde… Al krakend en piepend ben ik deze morgen helaas uit bed gerold. Ik was nog een beetje moe van gisteravond. Het was 26 jaar geleden dat ik nog eens gesquasht had. Gelukkig geluk werd het geen totale vernedering én heb ik toch één setje gewonnen van den iVal maar mien revange komt nog… Dit ter zake, ben ik deze morgen meegereden met de bestelwagen MET verwarming van Eagle Eye. Bij een aangename temperatuur in de cabine van de bestelwagen, gelukkig had EE de verwarming als optie in zijn bestelwagen, werd er lekker gekeuveld over boilers en over boilers en over boilers… Super interessant ware het niet dat ik bijna in slaap viel….

Ter plaatse waren we met een 6 tal wackies:

– Spiderman: jong veulen die elke helling op galoppeert als een ras ‘ruin’ en telkens boven op de berg/heuvel op ons wachtte, met dank Spiderman !

– Dalton: mister Glies, die in bijberoep glijproducten promoot, heeft de TT al glijdend gereden én dit zonder te vallen. BTW, glijproducten horen niet thuis op een band hé, beter banden met noppen kopen…

– EE, een echte berggeit (zucht)

– Cornet(to), de man met de eeuwige glimlach. Volgens de geruchtenmolen, een uit de hand gelopen esthetische operatie

– Wortel, die heeft de hele morgen wortels geschoten. Hij had namelijk de sleutels met bike in zijn jeep laten liggen en kon niet meer in zijn jeep. Het laatste dat we gehoord hebben, is dat hij nog altijd bezig is de ‘wortel aan de bijl te leggen’.

– Me, myself and I, kortom den Chuck, bezig aan een sterke comeback, vind ik toch… beter als deze van Kevin B. die nog altijd bezig is zijn comeback voor te bereiden

! voetnoot: de auteur van dit artikel kan niet verantwoordelijk gesteld worden, mocht één of ander bovenvermelde naam een gelijkenis hebben met iemand anders zijn naam.

! mocht één of ander persoon, de auteur dagvaarden omdat hij zich geschaad voelt in zijn reputatie, ego of ter voorkoming van echtscheidingen… is enkel de rechtbank van Eust-Vlaanderen van toepassing.

! deze voetnoot slaat ook op voorgaande artikelen geschreven door deze auteur Chuck ®

De rit, zoals we Poperinge kennen, pittig maar niet zo pittig als in de zomer. Veel toffe klimmetjes werden door de modderige omstandigheden eruit gehaald. Spijtig, maar het zou toch niet berijdbaar zijn…Als 5de wiel aan de wagen heb ik toch de eerste 20 kms met moeite kunnen aanklampen aan het wiel van Dalton of EE maar na 20 km begon ‘deus ex machina’ de turbo’s en de naverbranders te werken en kon ik meer en meer het ritme volgen van bovenvermelde kompanen. Rode berg, zwarte berg… werd in een vlot tempo naar boven gereden.

Persoonlijk heb ik in de voorlaatste klim nog eens een aanval gelanceerd op Sneppe, maar in mijn jeugdig enthousiasme werd ik verrast dat de klim langer was dan ik dacht. Ik reed, in een ware stijl van Eddy Merckx (i wish) naar Cornet, ik naderde hem meer en meer – jiha !! , maar zag net na de bocht, nog een bocht en nog een andere bocht naar boven… Fuuuuuuuuuck, in allerijl getemporiseerd om toch nog boven te geraken… damned…Aja, nog meegeven: Spiderman kon het niet nalaten om 2 koersjeanetten in de klim te vloeren, over een ‘ tour de force’ gesproken…. machtig om te zien… chapeau…

Kort daarachter kregen we de Kemmelberg op onze kiezen. Gelukkig reden we de asfaltkant op naar boven maar kreeg ik in de eerste neep een klein dipje (lees: pistons begonnen tegen te werken) naar boven. Halverwege kreeg ik zowaar gezelschap van D., die al fluitend naar boven reed…. Sterk ras, die Casteleyns… Gelukkig heb ik mij in de tweede neep herpakt en reed ik toch nog in een mooi tempootje naar boven.De après was kort, ééntje gedronken en een zeer lekker ‘breudje met wuste’ gegeten. De terugweg naar huis was even vermoeiend als het rijden met den bike op de TT … Ik werd voortdurend gesandwiched, zelf gemolesteerd door EE en Dalton met zijn ‘vieze grip ‘ handen. De brandblusser van de bestelwagen, welke al over tijd was, sneuvelde hierbij…

Kortom, tof ritje gereden én in groep !

Thx gasten !

!! voor reclamaties, u gelieve te wenden tot barry.sey@knokke-heist.be

See you,

Chuck