Bedankt aan alle 855 deenemers!!!!

Bij deze willen we alle deelnemers bedanken om erbij te zijn op onze toertocht. Wijzelf werden verrast door de bakken regen die ‘s nachts uit de hemel viel, waardoor sommige stroken moeilijk te berijden waren. De dag ervoor, bij de verkenning, lagen de offroadpaden er nochtans goed tot zeer goed bij. Toch waren we content met de fijne reacties achteraf. Iedereen leek moe maar voldaan.

Hopelijk heeft iedereen ervan genoten en zien we jullie terug volgende jaar op onze 14de editie van de Wacky Toertocht op zaterdag 12 november 2022.

Tot dan!!

Wacky Racers

 

Foto’s vinden jullie hier: https://www.facebook.com/search/photos?q=Wacky%20Racers%20Foto%27s

Wacky Toertocht op zaterdag 13 november 2021

Na een jaar uitstel door het gekende beestje organiseert mtb-club Wacky Racers op 13 november 2021 de Wacky Toertocht.

Er is keuze tussen drie afstanden nl. 25, 35 of 50 km. Er is één centrale bevoorrading waar de deelnemers van de 50 km twee maal passeren.

Wat kunnen jullie verwachten? We bieden jullie een parcours  met kerkwegels, leuke unieke privéstukken (met dank aan eigenaars), bospaden en duinpadjes in en rond Knokke-Heist met mooie uitzichten op de polders en zee. Er wordt niet op het zand gereden, dus laat jullie strandbanden maar thuis.

Alles is eigenlijk aanwezig om de geoefende én de minder geoefende biker te kunnen laten genieten van de natuur en de mooie veldwegen die Knokke-Heist en omstreken te bieden heeft. De meest technische stukken kunnen worden bekampt maar ook gewoon worden overgeslagen.

We hebben voor de allerkleinsten een begeleide kidstour van ca 25km waarbij er wordt verzameld om 10u. Iedereen kan inschrijven tussen 8u en 14u aan Sportcomplex Molenhoek, Herenweg 11A, 8300 Knokke-Heist.

Bij aankomst zijn er in het Sportcomplex “De Molenhoek” ruime en warme douches voorzien, een bewaakte fietsparking en krijgt iedereen een warme tas soep aangeboden.

Nadien kan er gezellig worden nagekaart met de “Wacky’s” en ander bikersvrienden en vriendinnen. Er wordt alleszins genoeg drank voorzien om alle inspanningen door te spoelen.

 

See ya!!

 

Wacky Racers

Verslag Alps Epic – Olivier Kesteleyn

De Alps Epic is een zesdaagse MTB marathon die doorgaat in de ‘Hautes-Alpes’ met start in Cherre Chevalier en aankomst Arvieux. De menukaart offreert dagelijks 50 a 70km en 2500 a 3000 (technische) hoogte – en daalmeters. Er zijn 2 formules race en ride. De ride is niet gechronometreerd en heeft een kortere afstand met minder hm. Deelnemers hebben dagelijks de keuze om de 2 trajecten te rijden, doch éénmaal een ride gereden, kan je niet meer meedoen voor het klassement van de race. Deelnemers aan de race moeten dagelijks ook een tijdslot halen, zoniet worden ze gediskwalificeerd (voor de race).

DAG 1 : Na de formaliteiten (openingsceremonie, racebriefing, ophalen wedstrijdnr,..) startte de namiddag in Serre Chevalier met een tijdrit van 11,1km en 500hm. Om de 30s vertrok een deelnemer. De dag voordien had ik de proloog reeds verkend en wist dat er één klim was gevolgd door een technische afdaling in een bikepark. Ik ging voluit in de klim van 5,5km en slaagde erin aantal voorgangers in te halen, maar werd op mijn beurt ook door anderen ingehaald. In de afdaling had ik het geluk dat niemand ‘in de weg reed’ en kon ik dus knallen. Ik eindigde 37e in het algemeen klassement en mocht het podium op wegens een 2de plaats in de categorie heren 50. Hiervoor was ik wel al serieus in het rood gegaan. In het licht van de volgende dagen, niet zo verstandig,…

DAG 2 : Etappe 1 : SERRE CHEVALIER – SERRE CHEVALIER : een zware dag voor de boeg, 63,2km en 2367hm. De Col de Buffere (24727m), Col des Rochilles (2496m) en Col de la Ponsonniere (2613m) moesten getrotseerd worden off road. De cut-off time lag op km 44 om 1445h. Vrij goed gestart en de eerste uren redelijk goed stand kunnen houden, niettegenstaande reeds een paar substantiële glijpartijen. Adembenemende afdalingen, mooie bergmeertjes op de toppen vormden de scenery. Een serieuze val in het begin van de laatste afdaling maakte bijna een einde aan het avontuur.

 

 

Ik bleef een kwartier liggen; gelukkig stopten 2 Britten om me overeind te helpen. Verrijkt met een setje schaafwonden en wat spierpijnen opnieuw de fiets op gesukkeld, besloot ik het om wat kalmer aan te gaan doen, want zo zou ik het einde niet halen. Wijze beslissing want bij het verder afdalen bleek ook mijn fiets niet ongehavend : de remote lockout was afgebroken en beide veringen bleven in gesloten stand…. Vervaarlijk hotsend en totsend de berg af naar de finish. Een kleine 6 uur erover gedaan en teruggevallen naar de 4e plaats in de Heren 50. Wel een aantal kunnen pakken in algemeen klassment. Ik vond het een zeer extreme dag. Dit bleek nadien ook uit het gereduceerde deelnemersveld voor de race de volgende dag. Op onderstaand fimpje is rond 2.57 minuten de omgeving waarvan supra sprake goed te zien. www.youtube.com/watch?v=IOhBsCjpv10.

DAG 3 : Etappe 2 : SERRE CHEVALIER – PUY SAINT VINCENT : 59km en 2800m. Het hoogteprofiel schetste een lange steile klim in het begin (Col de Serre Chevalier), gevolg door een lange afdaling met nadien wat kleinere klims. Mezelf en de fiets gerepareerd, vroeg uit de veren, de koffer moest immers ook gepakt worden owv de aankomst in nieuwe locatie, om dan gedurende 22km aan één stuk te klimmen met een gemiddelde snelheid van 6km/h. Heel wat technische hindernissen, vele km loopwerk met de fiets in de nek, bereikte ik uiteindelijk bijna 4 uur later de eerste top. Het was 1315h en de zon brandde genadeloos richting 40°; gelukkig was het ergste nu achter de rug en had ik veel meer gedoseerd dan de dag voordien. Na 6h40 bereikte ik de finish, behield plaats 4 bij de oudjes, maar naderde de top 30 algemeen klassement. Al bij al, alweer een heel zware dag; gelukkig deze keer gefinisched zonder brokken.

DAG 4 : Etappe 3: –PUY SAINT VINCENT – PUY SAINT VINCENT : 50km en 2450hm. Na 5h43 de aankomst aangehaald. 3e plaats bij de heren 50 en plaats 27 algemeen klassement. De winst kwam er vooral door de opgaves en diskwalificaties van de andere renners. Ik kon zonder kleerscheuren de race uitrijden binnen de tijdslimiet.

DAG 5 Etappe 4 : PUY SAINT VINCENT – ARVIEUX : 56,1km en 2550hm. Race de ride hadden die dag hetzelfde traject, dus dit was verondersteld als de ‘rustigere’ dag in de week. Op het bord toch weer 4 cols en aardig wat stapwerk, maar zonder tijdsbarrierre! Dus kon er eens ‘op t gemak’ gereden worden (tenzij voor de klassementsrijders). Ik betrachtte maximaal te recupereren voor de laatste en zwaarste dag, bereikte na 6h13 de finish en kon zelfs plaats 24 bemachtigen in het algemeen klassement. Intussen had ik al door dat de kunst erin bestond uit te rijden zonder (zwaar te) vallen en je bijgevolg automatisch (met dank aan de brokkenmakers) opschoof in het klassement. Ik vernam nadien dat de redddingshelicopter die dag 3 keer is moeten uitrukken. Ik onthou de spectaculaire afdalingen van die dag.

De organisatie postte dit filmpje. https://www.youtube.com/watch?v=_0qTzkD0koA

 

DAG 6 Eindetappe : ARVIEUX – ARVIEUX 55,4km en 3057hm. De laatste dag zou traditiegetrouw ook de zwaarste zijn. Steile klims, lange technische afdalingen, kilometers omhoog stappen,… bezorgden mij de totale uitputting. Ik finishte in 6h40 binnen de tijdslimiet en kon plaats 22 binnenhalen in het algemeen klassement en was dolgelukkig met de behaalde 3e plaats in de heren 50 waarmee ik het eindpodium op mocht. Eerlijkheidshalve : slechts 3 deelnemers in de categorie 50+ halen de eindmeet… 57 finishers overall.

 

Blij dat dit avontuur achter de rug is. S avonds nog een afscheidsfeest en BBQ in biker stijl en s’ anderdaags uitgeput 1100km huiswaarts.

 

Olivier

 

 

Verslag afgelaste rit Koksijde

Wat een hilarisch start van deze TT, Dalton komt achter mij om 07.00, en wij dan samen naar Barry. Ik klopt op de raam van zijn garage en hij was daar, ik kon hem zien……..broek aantrekken, haar gelijk Fellani, moe uitzien, geen sokken aan, je kan hem e !, hij weld de deur open doen maar vind de sleutel niet. Ik blijf continue op de raam tikken om hem nervous te maken, het lukt, hij ging weg en were gelijk Benny Hill om de sleutels te zoeken lol !!!!!!, echt de max. Toch niet gevonden, dus wij binnen langst de voordeur, ook ze fiets na buiten langst daar natuurlijk. Alle drie in de auto, niet met super vele goesting omdat regent, en vele wind was, toch was het leute in de auto met de verhalen van de Wacky Bikers trip naar Uitrecht. Aan de start woord wij verteld dat de TT was annuleert, toch vele bikers. Wij beslist allemolle te rijden, welke afstand zie we wel ?. Wij waren net weg en Cornet zijn ketting was door, gelukkig was ons Smokey klaar om te helpen, het was niet gemakkelijk voor hem met zijn Drogeworst vingers maar toch geeft hij de jong kunnen helpen. terug op pad. En wat voor een pad, de ene singletrack achter de ander, klimmen, draaien, keren gewoon de max, een ‘ must ride ‘ voor volgende jaar terug. Aan de splitsing van de 40/52, was er effkes twijfel, maar Crisis welde absoluut de 52 doen dus wij moest hem steunen e, en gelukkig maar de plezier stopt niet, singletracks tot het laatste moment.  Wel een paar da gevallen waren, Cobbie, Cornet x 3, Smokey. Van Smokey gesproken, man was ik blij dat hij ons uit de wind kon zetten tegenwind laangst de zeedijk, er waren mensen foto’s van ons aan het nemen, ‘ zotte mannen ‘ riepen ze !!!.

 

Crisis en Cobbie rijd met momenten voor op, maar achter elke stuk hebben ze mooi gewacht. Fikken was ook bere sterk en Smokey geeft de plezier van MTB terug gevonden met zijn brommer, leuk dat hij terug bij is ( mschn iets voor Ival 😉 ). Omdat er geen bevoorrading was hebben wij gestopt bij de bakker op het einde voor een lekker stuk rijs taart. Nadien iets gedronken samen en dan zeer content naar huis !. Schummi bedankt voor de tip jammer dat je niet erbij was, beterschap met je rug !. Ik heb ook een keer rukpijn gehad, maar de wifi was weg gevallen en het was over !.

 

Ride on ! Fitz.