Strandrace Zeebrugge

/6 Comments/in /by

Na een periode van 3 weken zonder race, en feestdagen waarin veel te veel gegeten en gedronken werd, was het opnieuw tijd om te koersen.
Voor de derde keer stond de strandrace van Zeebrugge op het programma.
Opnieuw een nieuw parcours omwille van de werkzaamheden aan de pier in Blankenberge.

De vrijdag voor de race ging ik al eens gaan verkennen en zoals verwacht lag het strand er op plaatsen enorm slecht bij.
Gelukkig was er net een stormtij geweest waardoor er wel meer stroken hard zand te vinden waren dan andere jaren.
Henri was in de aanloop een beetje ziek geworden waardoor hij besliste een wedstrijdje over te slaan. Join, wortel en amar (en zoon) stonden wel op de deelnemerslijst.

Op zondag stond er een stevige wind maar voor de rest een top dagje om te fietsen, het zonnetje scheen en het was verre van koud.
Een uurtje voor de race ging ik nog een laatste keer verkennen want na de duatlon van zaterdag (op het zelfde parcours) hadden ze nog wat wijzigingen doorgevoerd.
Om 13u gingen we van start, tegenwind richting blankenberge.
Het bleef lang samen tot aan het keerpunt en ik kon goed voorin stand houden.
Na een moeilijk keerpunt, waar Henri stond te supporteren, werd een eerste schifting doorgevoerd. We vlogen dan met snelheden boven de 50 per uur terug naar Zeebrugge.
We moesten het strand volgen tot aan de strekdam om dan via een trapje de Saint-George’s Day Wandeling op te draaien. Na 2 bochtjes van 180° draaiden we terug een zachte strook in om richting finish te rijden.
Zo waren we vertrokken voor 4 rondjes van 8km, het moest eigenlijk 10km zijn maar de organisatie had een foutje gemaakt bij de opmeting van het parcours.

Na de eerste ronde bleven we voorin nog met een man of 10 over, alle toppers waren mee dus ik wist wel dat het niet meer zou stilvallen en dat we dus vertrokken waren.
Het draaide mooi rond en doordat ik me redelijk vlot door de moeilijke stroken kon werken kwam ik er nooit echt in de problemen.
In de laatste ronde even paniek toen mijn ketting er vooraan afdraaide maar door een ongeziene actie waarbij m’n hand net niet tussen m’n spaken draaide kon ik de aansluiting weer maken.
We reden uiteindelijk nog met 8 naar de finish (ik, Dupont, Keukeleire, Massaer, Vermeulen, Leroux, Pauwels en Chamon) waar ik niet meer genoeg jus in de benen had om nog te sprinten tegen deze toppers.
Een werkpuntje nog dus…
Ik kwam dus als 8ste over de meet in mijn thuiswedstrijd, in dezelfde tijd als winnaar Dupont, dus ik was enorm tevreden! De supporters (Henri, Steven en andere) schreeuwden me vooruit en dat gaf een machtig gevoel!
Join werd in de laatste ronde van zijn fiets gereden waardoor hij de wedstrijd helaas niet kon uitrijden. Amar en zoon finishten in de korte afstand, hun verhaal heb ik niet gehoord…
Gilles, zoon van Guido, wist weer te winnen op de korte afstand. Stilaan tijd om eens aan de echte wedstrijd mee te doen denk ik ;)!

Binnen 2 weekjes strandrace Middelkerke, terug met mijn vaste ploegmaat!

Gr
Sven

Strandrace Koksijde

/5 Comments/in /by

De laatste koers van het eerste deel van dit strandraceseizoen. Nog 1 keer knallen en dan even rust tijdens de feestdagen.

Ik was ruim op tijd vertrokken naar Koksijde omdat ik er in het verleden nog niet veel had gereden en me het parkoers niet goed kon herinneren, een uurtje voor de start ging ik dus al het strand op om het rondje nog eens te rijden. Het strand lag er vrij goed bij en de meeste strandafgangen ook. Er was 1 pittig stukje over een duin waar toch zou moeten gelopen worden. Er stond ook een strakke wind waardoor we met tegenwind zouden starten.

Technisch stukje: de voorbije weken reden we telkens met 0.9 tot 1.1 bar in de banden en deze week hadden we ons voorgenomen om eens iets minder te doen. Ik was aan mijn verkenning begonnen met 0.9 en dit bleek inderdaad iets te hard te zijn om de zachte stroken vlot te kunnen nemen dus paste ik het nog even aan tot 0.75. Henri deed hetzelfde.

Om 12h30 vertrokken we voor een koers van 44km, 4 ronden van 11km. De start, tegenwind, was enorm moeilijk door de lage snelheid. Constant duwen en trekken om toch maar een beetje vooraan te kunnen blijven. Net voor we de eerste keer het strand zouden verlaten plaatse ik even een versnelling waardoor ik op kop van het peloton kwam te zitten, ik trok door en kwam als 2de boven op de dijk. De zachte banden liepen dus perfect door het zachte zand. Daarna was het met achterwind terug keren, een km of 5 rechtdoor over het harde zand. Na enkele honderden meters achterwind versnelde een renner en ik besloot met hem mee te gaan, je weet maar nooit dat er een groepje komt aansluiten en dat je zo kan voorblijven.

We draaiden met z’n tweeën mooi rond en konden 5km later terug voorin de zachte strook opdraaien. Henri kwam op dat moment net aansluiten met de grote groep die achter ons reed. Terug op het hard zand sprong een groepje van 5 man weg die al snel een kleine voorsprong kon pakken. Jammer dat ik op dat moment niet meer voorop reed met die andere renner. We zagen die de rest van de koers dan ook niet meer terug. De volgende 2 ronden bleven we in onze groep met veel samen, telkens opnieuw een gevecht om voorin te zitten tot het halverwege de 3de ronde toch tot een afscheiding kwam. Henri en ik zaten beiden in die eerste achtervolgende groep die reed voor de 6de plaats. Henri was op dat moment de enige master die nog voorin meestreed.

We reden beiden redelijk vlot mee in die groep en hadden dus zicht op een mooi resultaat, misschien wel weer top-10. Maar halverwege de laatste ronde viel een renner voor me waardoor ik een gaatje moest laten en nog 7 man kon weg rijden, Henri was daar in eerste instantie bij maar moest hen iets later laten rijden. Door die valpartij had hij ook een inspanning te veel moeten doen. We reden de rest van die laatste ronde met 4 man verder en kwamen uiteindelijk nog dicht bij die 7 maar net niet dicht genoeg. Ik kwam uiteindelijk als 14de over de streep en Henri werd 16de en opnieuw eerste master (40+).

Opnieuw een mooie koers waar we voorin konden meedoen voor een mooi resultaat. Nu enkele weekjes rust en goed door trainen en dan hopelijk op 9 januari in Zeebrugge terug een mooie uitslag. Misschien terug met veel Wackys langs het parkoers!?

Gilles was trouwens ook aanwezig en won de korte afstand (22km). Proficiat Gilles!

 

 

Sven

BK Strandrace Bredene

/4 Comments/in /by

BK Strandrace Bredene

Voor het eerst sinds 2018 werd nog eens een Belgisch Kampioenschap strandrace georganiseerd. Op dat BK in 2018 in Middelkerke wist Henri nog de 2de plaats te veroveren en in ieder normaal jaar had Henri weer meegedaan voor de titel. Corona besliste er echter anders over en door de vele afgelaste wedstrijden in het begin van het jaar besloten Henri en ikzelf om eens geen vergunning te nemen bij de wielerbond. Daardoor kwamen we dus al niet in aanmerking voor de prijzen. Wortel had wel een vergunning omwille van de vele buitenlandse wedstrijden die hij dit jaar al reed. In zijn leeftijdscategorie waren mogelijkheden om een mooie uitslag te rijden. Verder stonden ook nog Maarten en Join aan de start voor hun eerste wedstrijd van het jaar.

De hevige regen van afgelopen week zorgde er voor dat het strand relatief goed berijdbaar was, buiten hier en daar een moeilijke passage om het strand te verlaten lag alles er perfect bij. De organisatie had ook enorm hard hun best gedaan om de dijken zandvrij te maken. In het verleden hebben we daar wel meer grotere zandophopingen gezien.

Net voor de start gingen we nog even op de foto met de grote groep wacky’s die de moeite hadden gedaan om ons te komen aanmoedigen, merci daarvoor!

Om 10 uur weerklonk het startschot en in vliegende vaart reden we richting Oostende, het is altijd duwen en trekken en hopen dat er voor je niemand valt op de vele golfbrekers. We kwamen hier zo goed als allemaal vlot door. Enkel Join reed lek op 1 van de laatste golfbrekers waardoor zijn wedstrijd er al heel vroeg op zat, jammer…

Ikzelf kon rond de 10de positie het strand verlaten en zat dus direct waar ik wou zitten, iets verderop volgden Henri en Maarten. Op de dijk richting de Twins club schoof ik helemaal op naar voor waardoor ik de volgende moeilijke stroken telkens in de eerste groep kon blijven zitten. Door een klein foutje van mezelf verloor ik op het verste punt van het parcours even de kopgroep maar mede door een geloste Lotto renner kon ik terug de aansluiting maken. Ik zat dus in een mooie groep van pakweg 20 renners waarvan zo goed als iedereen profrenner was.

Bij de eerste passage van de finishlijn stak plots een onvoorzichtige toeschouwer het parcours over waardoor Ivar Slik (europees kampioen) onderuit ging en ik kon hem maar net ontwijken. Daardoor moest ik uit de pedalen en beginnen lopen. Jammer genoeg kon ik na die passage de kopgroep niet meer bijhalen, ik ben zeker dat ik zonder dat akkefietje toen nog in die groep had gezeten. Even gevloekt en terug verder, geen andere keuze.

In de 2de ronde kon Henri op z’n eentje het gat met de 2de groep dichten waardoor we weer samen in de wedstrijd zaten, amper 400 meter achter de kopgroep. Door de enorme kwaliteit in de eerste groep konden we helaas dat gaatje niet meer dichten. Het draaide verder nog goed rond in onze groep en tot in de voorlaatste ronde bleven we daar mooi samen. Door een mindere passage in de finishstrook moest Henri de groep laten rijden maar sterk als hij is kon hij wel op zijn eentje de groep achter hem afhouden.

In de laatste ronde reden we met onze groep nog voor enkele top-20 plaatsen en na enkele ontsnappingspogingen reden we met z’n allen samen richting de finish. Ik had gelukkig nog een eindschot in de benen en kon nog enkele renners remonteren en blijven rijden tot op de finish. Hierdoor werd ik 19de in het algemene klassement. Niet veel later kwam Henri als 34ste binnen. Maarten ging tijdens de wedstrijd enkele keren onderuit door foutjes van andere renners waardoor hij niet helemaal op de plaats belande die hem toekwam. Toch was hij tevreden over het gevoel en zijn wedstrijd. Wortel kwam ongeveer samen met Maarten binnen en werd 3de master 3 en mocht hiervoor op het podium, proficiat Wortel! Gilles was trouwens ook van de partij en kwam als 2de junior over de streep. Door een foutje in de tijdsopname kwam iemand anders in zijn plaats op het podium, dit werd later gelukkig rechtgezet.

Volgende week nog een laatste keer knallen dit jaar, in Koksijde. Daarna rusten we even tot de strandrace op 9 januari in mijn home town Zeebrugge!

Sven

Strandrace Berck sur mer

/5 Comments/in /by

De eerste en waarschijnlijk enige buitenlandse strandrace van dit seizoen. Na wat aandringen Henri toch zo ver gekregen om mee te gaan. Na zich niet te hebben getest in De Panne en weinig trainingskilometers de voorbije weken had hij wat twijfels over de vorm. Daar bovenop kwam dan nog eens dat hij geen ticketje voor startbox 1 had gekregen, waarschijnlijk net te laat ingeschreven.

We vertrokken zondagmorgen rond 7u30 in de gietende regen richting Berck. Ik had op mijn weerapp gezien dat het 250km verder niet zou regenen en gelukkig was het ook zo. We kregen wel heel veel, koude, wind maar het bleef gelukkig droog. Al tijdens de opwarming hadden we door dat het geen normale race zou worden. Het zand vloog letterlijk over het strand wat er ook voor zorgde dat de op- en afgangen enorm zwaar lagen door het opgewaaide zand. We konden net rijden op en af het strand maar zeker niet met overschot. Tegenwind gingen we tijdens de opwarming amper 15 per uur vooruit.

Om 11u werd de start gegeven, Henri kon gelukkig direct aansluiten door een goeie positie in de 2de startbox. Het peloton slingerde van links naar rechts, en terug om de best berijdbare stukken zand te zoeken. Er werd gekwakt, gevloekt en gevallen. Ik koos ervoor iets meer met mijn neus in de wind te rijden omdat ik wist dat het uit de wind gevaarlijk was voor valpartijen. Net voor de strandafgang nabij de camping schoof ik naar voor en kwam ik bij de eerste 10 boven op de weg.

Ik keek achterom en zag Henri ook sterk voorin zitten, we waren dus beiden eens goed vertrokken. Iets verderop bij de strandopgang na de hoge duin scheurde de groep in stukken en konden we samen in groep 2 onze positie innemen. Het draaide bij ons mooi rond en de renners voor ons reden nooit echt ver weg.

Halverwege de wedstrijd moesten we even stoppen omwille van een gevallen renner die moest afgevoerd worden maar al snel konden we terug vertrekken en min of meer onze positie terug innemen in de chaotische herstart. Ik zat direct terug in de groep waar ik voor de stop zat maar Henri was niet direct mee, na een extra, onnodige, inspanning kwam hij gelukkig terug aansluiten. Voor de volgende 2 ronden bleven we in ons groepje mooi samenwerken en draaide het mooi rond. Dit zorgde er voor dat we nog 3 renners konden terugnemen in de laatste ronde en daardoor voor plaats 7 aan het rijden waren. In ons groepje zat samen met Henri nog 1 andere master.

Bij het oprijden van de hoge duin op 2km van de finish liet ik me niet meer wegzetten en kon ik als 1ste boven komen. Dit zorgde er voor dat ik onbedreigd naar die 7de plaats kon rijden. Enkele seconden achter me kon Henri, dankzij een goeie passage in het zachte zand richting de finish, de 1ste plaats bij de masters verzekeren. Algemeen werd hij 9de.

Voor Henri een onverhoopt succes en voor mezelf een bevestiging na de strandrace in De Panne. Zalig gevoel ook om samen de wedstrijd te kunnen rijden!

De familie Burssens was trouwens ook aanwezig. Gilles en Guido reden samen de korte afstand (30km). Guido reed lek en moest helaas de strijd staken, Gilles werd algemeen 9de en 2de junior. Proficiat Gilles!

Na een veel te lange podiumceremonie konden we terug naar huis vertrekken. Gelukkig met de fietsen op de auto want toen we bij de auto kwamen hing Henri z’n fiets enkel nog met het slot vast, de wielen waren losgemaakt en er was duidelijk geprobeerd zijn fiets te stelen. Nog eens een herinnering dus om de fietsen niet onbewaakt achter te laten!

Op naar de volgende, zondag 5 december in Bredene!

Sven