Verslagen strandrace Knokke 2019

Weken naar uitgekeken, nachten van wakker gelegen, strandrace der strandraces. Vandaag was het zover, strandrace Knokke! De eerste dag in onze nieuwe tenue, een peloton van 30 wackys en nog eens een hoop wackys die de ziel uit hun lijf zouden rijden om zo dicht mogelijk te eindigen in de uitslag. Als ze mij vragen waarom ik zo graag fiets, waarom ik onderkoeld en doornat op een velo wil zetten dan antwoord ik vanaf nu: om dagen zoals in Knokke te beleven! Het was kletsnat, koud en de wind blies ons op de dijk haast van onze velo. Het strand lag er rotslecht bij, constante afwisseling van zacht en hard zand, zeewater die nog lang veel te hoog stond door de wind die uit zee kwam.

De start werd gegeven en na 1km lag het volledige peloton al in stukken in brokken, niet meer dan 10-15 man in een groep, nog nooit gezien tijdens de start van een strandrace. Na 3 minuten wedstrijd wist ik al dat het werken zou worden, geen moment rust, afzien van start tot finish. De toppers Bryan en Henri hadden een goeie start gemaakt en draaiden bij de eersten de strook richting de haas op. Ikzelf had de start iets minder goed verteerd, geef mij maar een start tegen de wind in, en kwam rond de 50ste plaats boven aan ’t keun. Geen idee wat er toen gebeurt is maar opeens voelde ik m’n benen nog amper en kon ik hard rijden en blijven rijden. Tegen dat ik de eerste keer het strand verliet aan de RBSC zat ik in een groep die reed voor een pakweg 25ste plaats. Op de hellingetjes van Duinbergen kon ik versnellen en nog 2 man meenemen richting de 2de ronde. We reden voor wat we waard waren en tegen de 2de passage in ’t zwin hadden we een groep van 7-8 man teruggepakt. Ik kon boven op de duin direct op m’n fiets springen en kwam zo alleen boven en besloot dan maar door te rijden. Op het schelpenpad haalde ik een geloste renner uit de groep voor me in en die kon inpikken en mee ronddraaien met me. Ik had m’n kompaan gevonden en we verstonden mekaar enorm goed. Elk deed z’n beurt op kop en geen van beiden lieten we het hoofd hangen. Op het einde van de 2de ronde hoorden we z’n vriendin roepen dat we beiden voor een top-20 plaats reden en dat gaf ons nog meer vleugels.

De groep wackys kruisen en andere supporters zien op de hellingen en aan de RBSC zorgden voor nog wat extra kracht. Uiteindelijk moest ik op de laatste passage van de hellingen m’n kameraad laten rijden maar ik wist dat de voorsprong geruststellend was en kon zo uitbollen richting de finish om als 19de te eindigen. Ik had op voorhand gehoopt top-25 te kunnen rijden en het was nog beter, machtig om dit in Knokke te kunnen doen.

Bryan en Henri waren weer outstanding en reden samen als 10 en 11 over de finish. Van de anderen heb ik niet veel gezien of gehoord, ik weet enkel dat crisis een mooie koprol heeft gemaakt, dat Bjorn z’n goeie benen aan het terugvinden is, dat Moose een top-5 te pakken heeft in een strandrace en dat Barry zich net niet liet losrijden door Louis.

De apres was er een om van te genieten met veel Omers, worst, broodjes en dreupels. Een wacky dag om nie snel te vergeten wat mij betreft! Hopelijk volgend jaar terug een strandrace in Knokke, het zou jammer zijn om dit niet meer te kunnen doen… Ik kijk uit naar de verslagjes van de andere zotten.

Merci gasten, machtige dag!

Donald

Al een zak strandraces gereden maar deze was toch weer eentje om nie rap te vergeten. Te kou en te veel regen zorgde ervoor dat we tot e ketier voor start nog in de RBSC zaten om dan toch 5 minuutjes te gaan opwarmen. Ik kreeg al vaderlijke compassie om da “manneke” in zo een beesteweer te jagen tot hij droogweg zei: “ik heb er echt zin in voadre!”. Al e goe teken dacht ik maar toch had ik twijfels over zijn overlevingskansen, figuurlijk dan, om de drie ronden uit te rijden. Ik heb wa vet om op te teren maar hij alleen op wa spieren en beenderen.

Van het begin was het direct duidelijk dat dit één van de zoniet dé zwaarste strandrace ooit zou worden. Zacht zand overal, stevige wind, kou en nergens geen peloton te vinden waar we ons in konden nestelen. Halfweg ronde één hadden we wel op een bepaald moment een mooie bende van een man of vier denk ik en opeens was daar ook Iceman. Iceman speelde vanouds jojo, eerst vlamde hij ons voorbij en trok de groep voor ons aan flarden om dan tegenwind volledig los, weer achter ons te komen zitten. Zo zot of een achterdeur.

In ronde twee kwam Louis er tot mijn grote verbazing volledig door en begon me zelfs op te jagen aan de bergskes van Duinbergen maar bij mij begon meer dan bij hem de kou zijn tol te eisen. Voelde me op een bepaalt moment zelfs wa draaien maar miljaar mijn kleine bleef maar fris zitten. In het draaien van ronde twee kwam good old Ice terug bij ons en warempel haalden we ook Crisis in die een serieuze koprol had gemaakt en daarbij wa spaken uit zijn wiel kwijt speelde. Toch kon hij ons drieën grote stukken uit de wind zetten en daar was ik nie rouwig om. Ik wou hem overtuigen nog e rondje met ons mee af te zien maar hij te veel last in zijn nek In de bergskes dan nogmaals piepedood gaan en dan de derde ronde in met zijn drieën. We zagen achter ons een jumper naderen en we wachtte hem op. Nog een manneke bij kan geen kwaad en tegenwind legden we er nog eens de pees op en helaas was Ice het kind van de rekening. We haalden op het eind ook nog een zeer sterke Join in maar die verschalkte ons uiteindelijk aan de bergskes. Mijn freins zaten erdoor en moest met de voeten de bochten paken, nie simpel.

Uiteindelijk volledig los en onderkoeld het einde gehaald en echt machtig wat Louis heeft gedaan. Hij zal nooit geen competitiebeest worden denk ik maar verdomme hij heeft wel karakter en een wacky spirit en dat doet deugd aan een vaderhart. Zoals ik al zei was het onderweg ondanks de barre omstandigheden zo mooi om te zien goe angels en Wacky’s ons vooruit schreeuwden. Echt zo fier op ons team, de supporters , de helpers, de drie topper in de top 20, ons nieuw tenue en op mijn vrouwtje omdat ze me goe soigneerde na de race en me nog binnen liet ’s avonds…

Baha

Kheb al lang uitgekeken naar deze dag, hoofd reden ons nieuwe kledij, van ons eigen Jani Delheye. Maar ik kijkt ook uit naar de vele Wacky’s dat er ging zijn en de ‘ Peleton ‘, mij fysiek is wat minder momenteel en ik was blij dat een groep was. Het was een leuke samen komst s’morgens, met de groeps foto, een deel waren te laat, wel jammer voor hun !.

Het start was de max !!!, ik kreeg iedereen aan het zang met ‘ Always look on the bright side of life ‘, perfect song voor zulke race !!!!!. Het start ging goed voor mij, tot aan de ‘ Keun ‘ daar mega hoog hartslag en ik raakt niet vooruit !!!!, ik zeg in mij eigen ‘ FUCK, kga toch niet moeten stoppen ‘, Louis zo boos zijn op zijn Nonkel !!!. Kalm gebleven, mij een beetje herpakt, mijn adem een beetje terug gevonden en off we go again. Het was een zeer behulpzaam groep en ik kreeg vele steun, met zeker dank aan Stevie D ( mega rustig gast, met gouden hart ), Kroelle, ( een echte kampioen ), Pé, zelfs Pé geeft mij in de gaten gehad, ( een echte toffe bastard ), DDT, slingert voor mij om te helpen, Spiderman was er ook, ( super aanwinst ).

Het tweede ronde ging nog beter en ik voelde mij al VELE beter. Kheb niks koud gehad, wat dat super was !. Bedankt aan elke Wacky in de peleton, mega bende !!!!. Het was prachtig om ons snelle Wacky’ te zien passeren, ik was super blij voor Henri dat zijn doel was uitgekomen, ook voor Rookie. De max voor Donald ook, naar zijn verslag, is het duidelijk dat deze rit geeft hem deugd gedaan, verdient maat, keep it up !!!!!. Als voor Father & Son, wat een machtig paar, prachtig om de twee bezig te zien met elkaar, mooi mensen met een grote hart ( ook voor sport ), Louis chapeau maat, echt waar !!!!!. Nadien, Frodo zien afzien van de koude maar zijn vrouwtje was daar om te zorgen voor zijn ‘ Hobbit feet ‘.

In de machtig tente direct een lekker Hotdog gekregen en een Paljas, dan een bere genevers gedronken met onder ander Pé, Kroele, Amar ( mij ook vele geholpen ), en !!!!!. Dan de stem van de verstandig vrouw ‘ zo we beter je fiets naar huis doen en een douche nemen ‘, en ja zij geeft wel gelijk. Vlug naar huis, fiets redelijk goed gekuist, Anne nieuwe kledij in de machine (belangrijk), geen douche, en direct terug !!!!. Eerst Nonkel Thierry geholpen zijn boel naar zijn loods en lossen, wat een machtig gast, altijd staat hij klaar !!!!, hij was ook zeer blij met zijn ‘ tent team ‘ !!!!. Dan naar Robby’s, om wat te doen ? ‘ zuipen ‘ natuurlijk. Pé was in form dat altijd goed en gevaarlijk is. Frodo was de max op de bar, hopelijk voelt Golfi hem wat beter !!!!. De sfeer was MEGA !!!, en zo veel Wacky’s nog,

Chapeau bende dronkaards. Ik heb echt genoten van deze dag, en als er een Beachrace is volgende jaar, rij ik dan gans de weg op kop voor de peleton, payback !.

Bedankt iedereen, Loved it !.

Fitzy

Wat was da nu WEER… ?? Echt mijn weer nie. Maar toch met volle zin vertrokken ?.In de start waren de koplopers al weg na 500m, op een strand da voor geen meter liep. Ten langen zoveel als mogelijk proberen op te schuiven maar veel te veel in de wind gereden. Aan het konijn stilaan in mijn ritme gekomen. In de tweede ronde met een man of zes terug richting het Zwin pfff… uiteindelijk in de tweede bocht in het Zwin overkop gegaan. Wiel en stuur krom en Wa last van schouder en knie… pech. Dan maar binnenrijden en gedaan race… tijdens het terug rijden heb ik de Seys nog wat kunnen helpen tegen de wind in ?.

Op naar de volgende #wackysweerdemax#topkleren#sterkgeredeniedereen.

Crisis