Verslag mountainbike van Vlaanderen

Door een blessure eind juli-begin augustus had ik me niet ingeschreven, de vorm was niet goed en ik had niet overdreven veel zin.
Kurt had zich wel ingeschreven maar had veel meer zin om visjes te vangen dus stelde hij voor dat ik zijn ticket zou overnemen.
Henri, Dirk en Olivier stonden ook op  de deelnemerslijst en ik kon dus moeilijk m’n vaste wedstrijdpartner alleen laten vertrekken dus heb ik Kurt z’n ticket op mijn naam laten zetten.

Er stonden ons 3 dagen mountainbikeplezier te wachten.
Op dag 1 kregen we een proloog van 33km met 770 hoogtemeters voorgeschoven.
Het was een speciale proloog want niet alles was gechronometreerd. In het parkoer van 33km zaten 3 specials waar telkens de tijd werd opgenomen, de som van deze 3 specials zorgden voor de daguitslag.
De eerste special was er eentje om op te warmen, 1500m op de flanken van de oude kwaremont.
De tweede special was er eentje voor de echte mountainbikers, 6km op en af in het kluisbos. Slechtlopende ondergrond, steile klimmetjes en technische afdalingen. In deze zone is het klassement van de eerste dag min of meer gevormd. Op het einde kregen we nog een derde special op een soort van cyclocross parkoer.
De uitslag van de eerste dag was belangrijk voor de start van de tweede dag, de eerste 50 renners stonden namelijk opgesteld in de 1ste startbox.
Henri haalde vlot de 20ste plaats, voor mij ging het iets moeizamer en ik kon nipt m’n plaats in die startbox verzekeren, ik eindigde 50ste. Dirk en Olivier haalden een 109de en 99ste plaats.

Op dag 2 kwam Henri me thuis ophalen, ik had alles mooi klaargezet dus we konden direct vertrekken. Ware het niet dat ik na enkele kms besefte dat mijn horloge nog in de oplader zat. Als Strava zot kon ik het niet maken om een rit te rijden zonder te registreren dus smeekte ik Henri om nog even terug te keren om m’n horloge op te pikken.
We kregen die 2de dag de koninginnenrit voor de wielen geschoven. Slechts 80km en 2000 hoogtemeters maar echt geen minuut recuperatie. We moesten 2 ronden van 40km afwerken met telkens een passage van 15km door het kluisbos. Net zoals op dag 1 was die passage enorm pittig met vele korte neepjes en technische afdalingen. Na een kilometer of 7 kregen we de eerste passage op de paterberg, tot daar zat alles nog dicht opeen en ik kon in het wiel van Dries Devenyns en andere toppers opdraaien, Henri zat iets verder. Eens we de top van de paterberg gerond hadden kwam Henri bij me en was het hele deelnemersveld in groepjes uiteen geslagen. Ik heb direct voor m’n eigen tempo gekozen want door de beperkte voorbereiding was ik er van overtuigd dat ik me anders serieus zou opblazen. Henri was met de top van de masters op pad en kon daar ook vlot volgen. Tot in de 2de ronde en de 2de passage van het kluisbos. Er zat waarschijnlijk iets te veel snot in Henri z’n ogen want hij had ergens een afslag gemist. Hierdoor mist hij de aansluiting met de andere toppers en een mooie notering in het masters klassement. Hij finishte 24ste en stond 6de in het masters klassement. Ik was iets beter dan in de proloog en kon als 36ste finishen. Volledig choco en leeg hebben we ons een half uur in henri z’n camionette gezet om wat te recupereren en afkoeling te zoeken want het was extreem warm. Van Dirk en Olivier heb ik niet veel gezien of gehoord, enkel dat ze ook enorm hadden afgezien. Dirk finishte sterk als 77ste, olivier als 93ste. We hebben nog een pot pasta gegeten en een cola of 2 gedronken en zijn dan naar huis vertrokken.

Op de 3de dag kwam Henri me weer thuis ophalen, ik was al even wakker en had al enkele keren rond m’n huis gelopen want die nacht waren m’n dochters hun konijnen ontsnapt. Drama verzekerd dus vlug in de camionette en weg! Er was een rit van 100km voorzien, opnieuw in 2 ronden van 50km met opnieuw een 2000 hoogtemeters. We moesten onderweg 2 keer de koppenberg trotseren, 2 keer het bos van de dokteur (trainingsparkoer van Filip Meirhaeghe) en nog vele andere bekende hellingen (taaienberg, mariaborrestraat, …). Door onze ranking startten we weer in box 1, henri rond de 20ste, ik rond de 35ste plaats. Al snel konden we beiden naar voor schuiven in de eerste kms van de wedstrijd en vonden we onze plaats in een mooi groepje van een man of 10. Voor ons nog een groepje met de toppers. Tot de eerste bevoorrading konden we mooi stand houden in dat groepje maar doordat we geen verzorgers meehadden en het weer extreem warm was waren we verplicht om te stoppen om onze bidons bij te vullen. Zo goed als alle anderen uit onze groep hadden verzorgers mee en konden dus de bevoorrading skippen. Na de bevoorrading heb ik even gewacht op Henri en samen, onder impuls van Henri, zijn we na enkele kilometers terug kunnen komen aansluiten in die groep met vooral alle toppers bij de masters. Tot km 37 zat ik relatief gemakkelijk mee te fietsen maar dan kregen we het bos van de dokteur voor onze wielen geschoven. Pittige klimmetjes op de flanken van muziekbos, draaien en keren. Niets voor mij, ik had dit al lang nie meer gedaan en was er dus ook ferm aan het sukkelen. Na het bos hing ik nog een kilometer of 7 a 10 op enkele honderden meter van die groep maar aansluiten zat er niet meer in. Het einde van de eerste ronde en 40km van de 2de ronde heb ik dus solo mogen afwerken, gelukkig kwamen er niet veel meer aansluiten dus heb ik min of meer mijn positie kunnen houden. Ik finishte die 3de dag als 24ste en was daar wel tevreden mee. Henri heeft een dijk van een wedstrijd gereden en finishte overall als 11de en 2de bij de masters wat hem, totaal onverwacht, nog een podiumplek opleverde in het algemene klassement bij de masters. Jammer dat de organisatie het niet nodig vond om de top-3 bij de masters op het podium te roepen, anders hadden we er nog een mooie foto van kunnen maken. Dirk kwam heel sterk als 75ste binnen en kon dus nog enkele plaatsjes opschuiven in het klassement. Olivier had een stuurfoutje gemaakt na 30km in de wedstrijd en besloot op het einde van de eerste ronde uit de wedstrijd te stappen en naar het ziekenhuis te gaan voor een controle. Uiteindelijk bleek dat hij een ferme spierscheur had opgelopen en dat zijn vinger ontwricht was. Hij zal enkele weken niet kunnen fietsen maar hij komt zeker terug om nog meer te vallen ?.

Al bij al een geslaagde driedaagse, met de beperkte voorbereiding kan ik niet klagen over mijn vormpeil. Henri is dik in orde, ook al durft hij eens te twijfelen, om naar Zuid-Afrika te vertrekken eind deze week waar hij zeker straffe resultaten zal neerzetten. Dirk heeft vele bikers achter zich gelaten met zijn uithouding en heeft een hele sterke 3-daagse gereden, zeker voor zo’n oude vent! Veel beterschap olivier en tot binnenkort! Wie eens een driedaagse wil rijden en niet ver van huis wil gaan moet zeker deze eens meedoen. Hele mooie parkoers, mooie vergezichten en een relaxte sfeer in schitterende landschappen en bossen met de gekende vlaamse klimmetjes. Ik heb genoten, en afgezien…

Sven