Verslag Hoek van Holland – Den Helder

Waarom nie?

Goed gevoel overgehouden aan m’n trainingstage in spanje en henri hetzelfde gevoel na z’n geslaagde deelname aan de cape pioneer dus redelijk last minute beslist om nog mee te doen aan Hoek van Holland – Den Helder, waarom ook niet hé. Laat ingeschreven maar toch nog het geluk gehad om in de 2^de startbox te mogen starten (startnummers 31 tot 60). M’n ouders nog kunnen overtuigen om een weekendje mee te gaan naar Holland en zo hadden we ons vervoer van Den Helder naar huis geregeld.

Zaterdagmiddag zonder stress door gegaan en na het ophalen van ons nummer eerst nog een hapje gegeten in 1 van de strandtenten in Hoek van Holland, vervolgens vroeg in bed gekropen om te genieten van een uurtje extra slaap. De vlaggen waren al hard aan het wapperen en het zag er naar uit dat we een stevige rugwind zouden krijgen.

Dju de wind is gedraaid.

Zondagmorgen om 6u opgestaan, direct m’n kop eens buiten gestoken en ik merkte al snel dat de wind gedraaid was, ze kwam meer uit zee, lichtjes in de rug nog wat wil zeggen dat we waarschijnlijk een snelle start zouden krijgen in waaiers. Eerst een ontbijtje en vervolgens op tijd vertrokken om wa op te warmen. We moesten ons niet haasten om in het startvak te staan door onze mooie startpositie. Om 8u het startschot en weg waren we, het strand lag er zeker in het eerste deel tot ijmuiden enorm slecht bij. Veel slechtlopende stukken en nergens kon je echt de benen eens stil houden. Net voor de zandmotor zaten we beiden nog in de eerste groep van goed 20 man sterk. Toen ik even achter me keek om te zien hoe ver we voor de 2^de groep zaten knalde in hard in de zij van een hollander nadat de hele groep ineens naar rechts draaide, we kwamen net niet ten val en ik kreeg wat geroep naar m’n kop: kijk toch voor je man!

De zandmotor lag er relatief goed bij, overal berijdbaar maar de groep werd toch in stukken uiteen geslagen. Na de zandmotor, iets voor Scheveningen kon ik me in een groepje van een man of 8 zetten net na de groep met Henri. Ik was tevreden dat ik na dat rotstuk op die positie zat.

Geen kracht in de benen

Een km of 5 na Scheveningen zie ik in de verte een blauwe renner afzakken uit de groep voor ons, het bleek Henri te zijn die even een zwak momentje had. Pff geen kracht in de benen riep hij nog. Hij pikte in bij ons en we draaiden allemaal mooi samen rond. Op dat moment zaten we zeker bij de eerste 25 renners in de race dus verre van slecht. Na 40km komen we aan de strandafgang in katwijk waar we even over een soort van golfbreker in U vorm een ommetje moeten maken. Bij het terug oprijden van het strand kom ik met m’n achterband in een put terecht en ik voel direct dat ik een hoop druk verlies. Ik roep naar Henri dat ik plat sta en dat ik ga moeten bijblazen. Zonder twijfelen draait henri zich om en helpt me om met behulp van een bommetje lucht bij te steken en samen vertrekken we weer om in te pikken bij de groep die net achter ons reed, nog niets verloren dacht ik, we keren nog wel terug. Goed 500 meter verder voel ik dat ik weer zo goed als plat sta, er zit dus niets anders op dan terug stoppen en een binnenband te steken. Opnieuw trekt Henri de remmen dicht om me te helpen maar ik roep meermaals dat hij gewoon moet doorrijden en z’n eigen wedstrijd moet rijden, na enige twijfeling doet hij dat ook en kan nog net inpikken bij die groep.

Ik neem nie over man, ben heel de week ziek geweest joh!

Na 11 minuten en 20 seconden krijg ik er eigenlijk m’n band in en kan ik weer vertrekken. Ondertussen waren me al heel veel renners gepasseerd. Ik begin te fietsen en fiets van de ene groep naar de ander, nu en dan probeert iemand in te pikken maar niemand neemt over. 1 hollander kon een km of 10 in m’n wiel zitten maar door ziekte in de afgelopen week kon hij niet overnemen om te helpen ? Na een klein uurtje solo fietsen kom ik in Ijmuiden aan waar ik net de veerboot mis en dus 10 minuutjes stil sta om mee te kunnen met de volgende. Ondertussen komen al die renners die ik had ingehaald terug bij me op de boot maar doordat de tijd gestopt is bij het binnenrijden van Ijmuiden komen ze in de uitslag op dat moment niet dichter. Henri is in Ijmuiden terug bij de kopgroep komen aansluiten en kon zo bij het oprijden van het strand in Wijk aan Zee terug voorin meerijden, z’n dipje van het eerste deel is gepasseerd en al snel kan hij in het eerste deel van dat peloton mee rijden en goed stand houden.

We zijn met 4, doorrijden!

Bij het oprijden van het strand in Wijk aan Zee rijden direct 4 renners weg uit het grote peloton van makkelijk 70-80 man, nadat ze goed 200m voor ons uitrijden en ik de indruk krijg dat ze steeds verder weg rijden beslis ik om er alleen naar toe te rijden. Na een km of 2-3 int donkerrood te fietsen kom ik aansluiten en zeg ik hen dat ik even op adem moet komen, m’n benen ontploffen op da moment bijna. Ik laat ze even doen en op het moment dat er 1 van die 4 de groep laat rijden begin ik mee rond te draaien. Ik kijk even om en zie dat we ondertussen al ver voor de grote groep zitten. Nog 50km tot de streep met 4. Er komen nog enkele moeilijke passages met de Lagune in Camperduin en iets verderop de werken op het strand waardoor we even over enkele buizen moeten kruipen en op 25km van de streep blijven we nog met 2 over. We rapen de ene na de andere geloste renner op, telkens proberen ze wat in het wiel te kruipen en mee te rijden maar even snel zijn we ze weer kwijt.

We doen elk om beurt ons werk op kop, 4-500m en aflossen. Even op adem komen en opnieuw, …

In de verte zie ik de laatste strandhut van den helder steeds groter worden en m’n benen lopen steeds meer leeg, op een km of 3-4 van de strandafgang zeg ik tegen m’n kompaan dat het genoeg is geweest en dat ik m’n eigen tempo ga rijden, hij was niet akkoord en wou bij me blijven en zei me dat ik gewoon moest blijven zitten en aanklampen. Hij versnelde nu en dan wel nog eens om tijd te blijven nemen op de achtervolgers maar ik slaagde er in om bij hem te blijven. Nog over de duin lopen in den helder en een km of 2 fietspad tot aan het voetbalplein van FC Den Helder.

Na een dagje met pech en veel werken nog 92^ste geworden in de uitslag maar dat doet er nie meer toe, de benen waren goed en ik heb niet opgegeven. Henri kon zich als 15^de over de streep gooien en kwam, na een minder 1^ste deel, als 26^ste in de uitslag te staan. Voor beiden een goeie training en nog meer zin om in de volgende races eens iets te laten zien!

Tis toch nie te drinken!

Na een douche, een bakkie erwtensoep, een broodje kroket en enkele colaatjes terug vertrokken met de auto richting Hoek van Holland om m’n ouders af te zetten aan hun auto. Op de parking in Den Helder nog even een klein akkefietje gehad met een hollander. Hij had z’n blikken bier op het midden van de parking gezet en ik had die niet zien staan, gevolg: een fontein van bier, een paar boze hollanders en wa geroep en gescheld. Met de woorden: tis hollands bier, toch nie te zuipen, in onze auto gesprongen en vertrokken. Uurtje of 4 rijden naar huis, fietsen afspuiten bij Dibo en einde vant weekend.

Volgende week gaat onze strandcampagne verder in Katwijk aan Zee, net de plaats waar ik tijdens HvH-DH was platgereden, hopelijk niet opnieuw…

Merci voor het gezelschap Schummi!

Houdoe, Donald